6 juni 2009.
Vanmorgen om half acht was het ontbijt. De afspraak was dat we om half negen zouden vertrekken. Echter door wat problemen met fietsen, het vullen van de watertanks en het schema van Ester was de vertrektijd meer dan een uur later. Het routeschema deed verwachten dat het wel mee zou vallen. Maar niets was minder waar. De klim naar Pas de Roland was zeer heftig met een maximum van 24%. Voor een eerste dag toch misschien wat veel.
De beloning was acceptabel. In St. Jean Pied de Port stond een prima lunch klaar die al het leed snel deed vergeten. Paul had zijn uiterste best gedaan om hier iets speciaal van te maken.
Waren de magen misschien nog iets te zwaar beladen er kwam een enorme col ! Deze was zwaarder dan iedereen had verwacht. Dit onder een hemel die volledig openbarstte. Maar bovenop stond de bus met het benodigde extra vocht. Bij vertrek riep Paul nog: “voorzichtig in de afdaling!” Maar wat Paul niet wist was dat de beklimming nog 3 km verder ging en dat was een emotionele killer. En toen de afdaling uiteindelijk begon, weer in de regen , ging het echt mis. Lars-Peter ging behoorlijk onderuit wat de nodige schaafwonden opleverde en een achterwiel dat “mort” was. Een reservewiel gemonteerd en hij ging weer stug verder. En in Arette kon hij later snel een nieuwe wielenset kopen en morgen kan hij weer als een heer van start.
De aankomst in ons overnachting adres was koninklijk. De eigenaar heeft alle fietsen gereinigd en gedroogd, reparaties uitgevoerd en alle fietskleding zat even later in de wasmachine.
Het diner was van bijzonder kwaliteit. Tijdens de maaltijd heeft Andre als houder van het ei de doorgeefactie misbruikt door het ritueel te doorbreken. Hij vond dat un oeuf is enough. Dus het ei werd ingewisseld door een ours (beer). Helaas zijn deze mooie beesten door overbejaging in deze streek uitgestorven,maar hun geest leeft nog als nooit tevoren De beer is vanaf nu voor de doorzetter van de dag. En de keus van Andre was niet moeilijk. Lars-Peter was de diehard van de dag, dus de beer was voor hem. Echter in dezelfde beweging gaf hij voor eenieder de reden waarom hij/zij de beer had moeten krijgen. En de beste fietser van vandaag was toch duidelijk Rene.
Morgen gaan we de echte uitdagingen tegemoet. De Marie Blanque (1035m) en Aubisque (1474) staan op het programma. Nog niet de koninginnenrit. Die is maandag. Maar toch een hele serieuze. De eindbestemming is Aucun op bijna 100 km vanaf het vertrek.
Muziek van de dag: Dire straits.
Paul en Dik.
Vanmorgen om half acht was het ontbijt. De afspraak was dat we om half negen zouden vertrekken. Echter door wat problemen met fietsen, het vullen van de watertanks en het schema van Ester was de vertrektijd meer dan een uur later. Het routeschema deed verwachten dat het wel mee zou vallen. Maar niets was minder waar. De klim naar Pas de Roland was zeer heftig met een maximum van 24%. Voor een eerste dag toch misschien wat veel.
De beloning was acceptabel. In St. Jean Pied de Port stond een prima lunch klaar die al het leed snel deed vergeten. Paul had zijn uiterste best gedaan om hier iets speciaal van te maken.
Waren de magen misschien nog iets te zwaar beladen er kwam een enorme col ! Deze was zwaarder dan iedereen had verwacht. Dit onder een hemel die volledig openbarstte. Maar bovenop stond de bus met het benodigde extra vocht. Bij vertrek riep Paul nog: “voorzichtig in de afdaling!” Maar wat Paul niet wist was dat de beklimming nog 3 km verder ging en dat was een emotionele killer. En toen de afdaling uiteindelijk begon, weer in de regen , ging het echt mis. Lars-Peter ging behoorlijk onderuit wat de nodige schaafwonden opleverde en een achterwiel dat “mort” was. Een reservewiel gemonteerd en hij ging weer stug verder. En in Arette kon hij later snel een nieuwe wielenset kopen en morgen kan hij weer als een heer van start.
De aankomst in ons overnachting adres was koninklijk. De eigenaar heeft alle fietsen gereinigd en gedroogd, reparaties uitgevoerd en alle fietskleding zat even later in de wasmachine.
Het diner was van bijzonder kwaliteit. Tijdens de maaltijd heeft Andre als houder van het ei de doorgeefactie misbruikt door het ritueel te doorbreken. Hij vond dat un oeuf is enough. Dus het ei werd ingewisseld door een ours (beer). Helaas zijn deze mooie beesten door overbejaging in deze streek uitgestorven,maar hun geest leeft nog als nooit tevoren De beer is vanaf nu voor de doorzetter van de dag. En de keus van Andre was niet moeilijk. Lars-Peter was de diehard van de dag, dus de beer was voor hem. Echter in dezelfde beweging gaf hij voor eenieder de reden waarom hij/zij de beer had moeten krijgen. En de beste fietser van vandaag was toch duidelijk Rene.
Morgen gaan we de echte uitdagingen tegemoet. De Marie Blanque (1035m) en Aubisque (1474) staan op het programma. Nog niet de koninginnenrit. Die is maandag. Maar toch een hele serieuze. De eindbestemming is Aucun op bijna 100 km vanaf het vertrek.
Muziek van de dag: Dire straits.
Paul en Dik.
En daar gaat ie dan..... succes
BeantwoordenVerwijderen